4 Mart 2010

AB uyum sürecinde Türkiye’nin gıda güvenliğindeki sorunları

Beslenme
Beslenme

* İşletmelerin tescillenmemiş olması (tarım ve gıda sektöründe kayıtdışılık),
* Yüksek girdi maliyetleri,
* Kişi başına düşen milli gelirin düşüklüğü,
* İşletme sayılarının fazlalığı ve küçük ölçekli oluşları,
* Uzakdoğu ve Güney Amerika ülkelerinin ucuz üretimi,
* Kaliteye göre fiyat belirlenmemesi,
* Sektördeki idari, teknik ve mali yetersizlik,
* Standart kalite üretim yapılmaması nedeniyle açık pazar haline gelmek,
* Kaliteli ham ve yardımcı madde temininde güçlükler,
* İdari sorunlar nedeniyle dış pazarlarda güvensizlik yaşanması,
* İş hayatındaki disiplinsizlik ve iş ahlakı yetersizliği,
* Yetkinin tek elde toplanamaması,
* Kontrol personelinin hijyen ve sanitasyon konusunda eğitim yetersizliği,
* Gıda ve yeme ilişkin davaların görüleceği ihtisas mahkemelerinin olmaması,
* Kamu denetim sistemi ve otokontrol anlayışının yetersizliği,
* Denetimde ve araştırmada çalışan personelin özlük haklarının yetersizliği,
* İzlenebilirliğin sağlanamaması,
* İşletmelerde GMP ve HACPP kontrolünde kamu kurumlarının yetersizliği ve etkisizliği,
* Devlet adına gıda kontrol ve denetim hizmetleri yapan birimlerin dağınık olması, aralarında yeterli koordinasyon olmaması,
* Üretici ve tüketicilerde örgütlenememe,
* GDO gıdaların ithalatı, üretimi kontrolündeki belirsizlikler ve kontrollerde akredite olmuş laboratuar eksikliği,
* Çevre ülkelerden yapılan ithalatlar gıda güvenliği olmayan ürün ve materyal girişi,
* Gıda kaynaklı hastalıklara ait ulusal veri tabanı bulunmaması,
* Gıda güvenliğine ilişkin parametrelerden oluşan bir veri tabanı eksikliği,
* Yalnız gıda güvenliği ile ilgili üst bir kurumun bulunmaması,
* Ambalaj ve etiket bilgilerindeki belirsizlik,
* Biyolojik mücadele ve entegre mücadeleye önem verilmemesi,
* Ülke genelinde ilişkili mesleklerde eğitim programında gıda güvenliğinin yeterince ele alınmaması,
* Üreticilerin bilinçli ve eğitimli olmaması,
* Nitelikli uzman eksikliği,
* Tüketici eğitiminde eksiklik,
* Araştırmalar için özel bir yasa veya statü bulunmaması,
* Uygulamalı ARGE çalışmalarının eksikliği (altyapı+bütçe),
* Araştırmada usta çırak ilişkisinin olmaması (istihdamda sürekliliğin olmaması),
* Ulusal gıda güvenliği araştırmalarının tek elden izlenememesi,
* Gıda kaynaklı hastalıklara ait ulusal veri tabanının bulunmaması,
* Eğitilmiş nitelikli personelin istihdam olanakları ve uzmanlık alanı dışında çalışmaları.

Kaynak: Kobifinans Web Sitesi, Ziyaret Tarihi: 29/03/2010.

Share

Bunları da Beğenebilirsiniz...