· Öğretim sırasında bireysel farklılıklar dikkate alınmadığından bireyleri tanımak güçtür.
· Eğitilenler pasif ve yalnız dinleyici durumunda kalır.
· Okul havası verir, genelde sıkıcıdır ve ilgi çekilmesi zordur.
· Öğrenci katkısı olmadığından açıklama ve yorumlar tek yönlü olur.
· Öğretim sırasında öğrenmeyi kontrol etmek ve değerlendirmek güçtür.
· Yalnız bir duyu organı ile öğretim yapıldığından çabuk unutulur.
Kaynak: Bürke Aycan’ın “Eğiticiler için Kişisel Gelişim Semineri“nden Kayseri (22-26 Ekim 2007) derlenmiştir (Derleme Tarihi: 20/05/2011).
