Çocuklar için uygun yarışma sistemi olduğu sürece, antrenör ve öğretmenlerin çocukları başarıya ulaştırmak için çalıştırmaları, onlara zarar vermez. Ancak tekrar hatırlanması gereken konu; “çocukların küçültülmüş yetişkinler” olmadığıdır. Aşağıda, yetişkinler için hazırlanan antrenmanlardan çocuklara yönelik düzenlemelerde yapılan hatalar belirtilmektedir:
Çocuklara, yetişkinlerin antrenmanlarındaki yüklenmelerin sayısal değerlerini belirli oranda azaltarak antrenman düzenlenmesi bir hatadır.
Daha çocuk yaşlarda üstün verime ulaşmak için çok fazla antrenman yapılır. Böylece verim oransız olarak başlangıçta bir artış gösterir.
Verimliliğin birdenbire artması spora yatkınlık olarak değerlendirilir. Oysa bu durum çok antrenmana bağlı olarak değerlendirilmelidir.
Antrenman tek yönlü amaca dönük çalışmalar süreci olarak görülür, oyun gibi diğer etkinliklere yer verilmez.
Enerjinin belirli hareketlere yoğunlaştırılabilmesi için küçük yaşlarda branşlaşmaya gidilir. Bunun için yoğun biçimde, kuvvet, sürat ve dayanıklılık gibi kondüsyonel yetenekler gereğinden fazla geliştirilir.
Çocukları mümkün olduğunca erken yarışmalara sokmak için: yetişkinler gibi kendi aralarında ciddi yarışmalar düzenlenir.
Çocuklarda performansın birdenbire artması geçicidir. Weineck (1990), performansı tekrar düşen çocukların şoka girdiklerini ve sporculuk yaşamlarını zamanından önce bitirdiklerini belirtmektedir.
Kaynak: Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü Web Sitesi, Bilgi Bankası, Ziyaret Tarihi: 13/03/2010.