Önemli bir nokta da şu: Diyet sözcüğü kimseye sevimli gelmiyor.
Çünkü diyet -sözcük anlamı tamamen farklı da olsa- hepimizin aklına en iyi olasılık, en sevimli haliyle bile “kibrit kutusu kadar peyniri, kızarmış ince bir dilim ekmeği, salatalık, domates ve biberi” getiriyor.
Kısacası diyetten bahsedilince “açlık, lezzetsizlik ve keyifsiz bir yaşamın bizi beklediği” düşüncesine kapılıyoruz.
Doğal olarak bu sürecin sosyalleşmemizi engelleyeceğini, bizi arkadaş ortamlarından uzaklaştıracağını düşünüyor, korkuya kapılıp strese giriyoruz.
Haksız da sayılmayız… Hiç kimse hayatımızın 3-5 ayını -hele bir de kronik diyetçiyseniz her yılın 3-5 ayını- salata, çorba, haşlanmış sebze, soda, limon ile geçiştirmekten, ömrünü “sütlaç, dondurma, muhallebi yasaklısı” olarak sürdürmekten hoşlanmaz.
Hiç kimse keyiften, yemeden, içmeden, kısacası yeme içme süreçlerinin getirdiği sosyalleşmeden ayrı kalmayı uzun süre başaramaz.
Kaynak: Osman Müftüoğlu’nun “Kilo sorununun çözümünde diyetten çok niyete inanırım” yazısından derlenmiştir (Ziyaret Tarihi: 29/10/2010).
