4 Haziran 2010

Homeostasis kavramı

Tıp
Tıp

Büyüme ve gelişme sürecinde kişi, iç ve dış çevreden gelen uyaranlara olumlu veya olumsuz yanıtlar vererek, ortamını yaşamı için uygun duruma getirir ve temel gereksinimlerini karşılayan davranışları öğrenerek doyumlu, sağlıklı ve mutlu yaşamayı sürdürmek için çaba harcar. Bireyde bu tür çabalarının tümü uyum, diğer bir değişle adaptasyon mekanizmasını oluşturur.

Bireyin yaşama ve uyumunu sağlayan bu mekanizma; insanın iç ve dış çevresine fiziksel adaptasyon, sosyal ve ruhsal uyum biçiminde yanıtlarla çalışır. Uyum mekanizmasından ilk kez C. Bernard söz etmiş, benzer çalışmaları olan W. Cannon “varlığın sürekli fizyolojik denge durumu”na “homeostasis” adını vermiştir. Ancak daha sonraki yıllarda denge-uyum üzerinde çalışan fizyologlar, bu dengenin “enerji dolu, dinamik denge” olduğu görüşünde birleşmişlerdir. Bu görüşe göre organizma, daima etkileşime hazır, açık bir sistem olup, sürekli, dinamik bir enerji ile insan, iç ve dış çevresinin etkileşimi sonucu iç çevresini dengeler. Enerjinin dinamizmi nedeniyle “homeostasis” yerine “homeodinamik” terimi kullanılır.

Kaynak: Doç. Dr. Necmiye Sabuncu, Doç. Dr. Kamerya Babadağ, Doç. Dr. Gülsün Taşocak, Yrd. Doç. Dr. Türkinaz Atabek, Editör: Prof. Dr. Hikmet Seçim “Hemşirelik Esasları: Ünite 1 – Hemşirelik Tanımları, Temel Kavram ve Kuramlar”, T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları No: 496, Açıköğretim Fakültesi Yayınları No: 225, ISBN 975 – 492 – 233 – 0, 1996.

Share

Bunları da Beğenebilirsiniz...