Tek başına tabii ki yeterli değil. Bunun trafik eğitimi başta olmak üzere trafik denetimi, cezaların caydırıcılığı vb. onlarca unsur ile desteklenmesi gerekir. Nitekim kaza oranları alabildiğine az gelişmiş ülkelerdeki trafik yapısına baktığımızda meselenin bir bütün olarak ele alındığını görüyoruz. Özellikle küçük yaşlarda başlayan trafik eğitimi, kreş ve okullarda ayrı bir mahiyet kazanıyor. Çocuk ortaokul ve lise çağına gelince idrak ufkuna uygun bir şekilde eğitim ayrı kulvarlarda devam ediyor. Kanuni düzenlemeler, bu eğitime münasip bir işleyişi hedefliyor ve uygulanıyor. Zaman zaman gazetelerimize de konu olduğu şekliyle rüşvet, adam kayırmacılığı gibi suistimaller yok demesek bile en aza indirgeniyor. Ama son tahlilde insan. İnsanın olduğu her yerde problem olur, sistem ne kadar mükemmel olursa olsun, o sistemi delen insanlar olur ve olacaktır. Meselenin bu veçhesine bakan şeyler benim alanım olmadığı için daha fazla söz söylemeyi zaid sayarım.
Hülasa; inancın trafik kurallarına uyma ve kazaları önlemede esaslı bir rolü olduğunda hiç kimsenin şüphesi yoktur sanırım. Katil veya müntehir vasıfları dünya ve ukbada çok kolay taşınacak vasıflar olmasa gerek. Vicdan azabı ise hayatı azaba çevirecek mücerret ama aynı ölçüde müşahhas bir gerçek.
Kaynak: Ahmet Kurucan’ın 26 Mayıs 2011 tarihli “Trafik kazaları ve son sorular” yazısından derlenmiştir (Derleme tarihi: 13/06/2011).
