Sözlükte “değer, kıymet” gibi anlamlara gelen kerâmet, dinî bir kavram olarak peygamberlik iddiasıyla bir ilgisi olmaksızın bir müminde harikulâde (olağan üstü) bir halin meydana gelmesi demektir. Şâyet bu hâl kendisinde meydana gelen kimse amelleri sâlih olan biri değilse, o harikulâde hale istidrâc adı verilir.
Kaynak:
