Dilimizin temel kurallarından biri yardımcı öğelerin önce, temel öğelerin sonra gelmesidir. Dilin işleyişini yönlendiren bu temel kuraldır. Bütün sözcük öbekleri, tümcede sözcüklerin dizilişi bu kurala göre olur. Yüklem de cümlenin temel öğesi olduğu için genellikle sonda bulunur. Yüklemi sonda bulunan cümleye, kurallı ya da düz cümle adını veriyoruz. Yüklem, cümlenin zembereği durumundadır. Cümlede önemsenip vurgulanmak istenen sözcük ya da sözcük öbeği yükleme yaklaştırır. Bu da cümledeki sözcüklerin kesin, demirbaş bir yeri olmadığını gösterir. Söz gelimi, “Köyün erkekleri kışa doğru büyük kentlere gider.” cümlesinde vurgulanmak istenen “büyük kentlere” sözcükleridir. Bu cümleyi, “Kışa doğru büyük kentlere köyün erkekleri gider.” biçiminde oluşturursak, “köyün erkekleri” öğesini önemseyip belirtmiş oluruz.
Kaynak: Dr. Dz. Öğ. Kd. Alb. S. Ömer Erenoğlu ile Düzeltmen Selma Otçu’nun hazırladığı “Türkçenin Doğru Kullanımı -İletişim, Etkili Konuşma, Yazma Ve Okuma Kılavuzu-” (Genelkurmay Askerî Tarih ve Stratejik Etüt Başkanlığı Yayınları, ISBN: 975-409-384-9, Genelkurmay Basımevi, Ankara, 2007) kitabından derlenmiştir.
