Düşüncede ve fikirde, çoğu zaman anormal ve(ya) olumsuz nitelikte olan sapmadır. Zihni hataya düşüren batıl fikirlerdir. Düşüncede Hak’tan batıla yöneliştir. Düşünce ve hislerin, hakiki kaynaklarından bir başka nesneye aktarılmasıdır. Sağlıklı olmayan, itidalden uzak olan, hedefe varmada her yolu ve yöntemi mubah gören, bilimde, araştırmada, iknada, konuşmada, sohbette, fikirde yalanı, iftirayı, çarpıtmayı normal gören bütün düşüne akımlarıdır. Toplumda çeşitlilik içinde birlik, tanışma, kardeşlik, sosyal dayanışma yerine tecavüz, menfaat çatışması, çarpışma, şiddet, ırk ve sınıf farkına dayanan düşüncedir. Tenkide tahammülsüzlük, kuvveti, hak, hakikat ve hikmette değil, maddi vasıtalarda, mevkide, güçte ve parada gören düşüncedir. Akıl melekesini demagoji, savunma melekesini düşmanlık ve tecavüz, arzu ve ihtiyaçları tatmin melekesini sefahat adına kullanan, binaenaleyh iffet, şecaat nedir bilmeyen her türlü düşüncedir. Türleri-Kaynakları-Neticeleri: 1.) Safsata: Batıl ve yanlış kıyas. Doğru gibi görünen sapık sözler. 2.) Sefahet: Budalalık ve hafif akıldan dolayı sosyal sapmalar. 3.) Sahafet: Fikirde ve inançta olan bozukluk, zayıflık ve fesat. 4.) Nefsani duygular, ego tatmini, ben merkezli yaklaşım, gurur ve kibir. 5.) Yanlış bilgilendirmeler veya yanlış algılamalar. 6.) İdeolojiler. 7.) Saplantılar.
Kaynak: Prof. Dr. Ali Seyyar’ın katkılarıyla hazırlanmış ve Sosyalsiyaset Web Sitesinde yayımlanan “Özürlülük Terimleri Sözlüğü”nden derlenmiştir (Ziyaret Tarihi: 05/05/2010).
