5 Temmuz 2011

TÜBİTAK’ın eğitim sistemindeki sorunlara yaklaşımı

Eğitim
Eğitim

· Eğitime ayrılan kaynakların yeterli düzeyde artırılamaması ve mevcut kaynakların etkili ve yerinde kullanılamaması,

· İlk ve ortaöğretimde kalabalık sınıfların bulunduğu il ve bölgelerde, derslik başına düşen öğrenci sayısının aşağıya çekilmesinde yetersizlikler,

· Eğitim kurumlarında büyük şehir-küçük şehir ve kır-kent arasında eğitimde kalite farklılıklarının sürmesi,

· Eğitim kurumlarında var olan ders araç-gereçlerindeki donanım yetersizliği ve var olan araç-gereçlerin etkin kullanımındaki yetersizlik,

· Üniversite giriş sisteminden kaynaklanan sorunlar,

· Özellikle okul öncesi eğitimde ve yükseköğretimde olmak üzere, okullaşma oranlarının düşüklüğü,

· Yükseköğretim kurumları arasındaki önemli nitelik farklılıkları,

· Öğretmenlerin ve öğretim elemanlarının mesleki, ekonomik ve yönetsel koşullarının yetersizliği,

· Eğitim sektöründe profesyonel, vizyon sahibi yönetici yetersizliği,

· Üniversite yönetim sistemindeki yetersizlikler,

· Eğitimciler arasında iletişim, işbirliği ve mesleki dayanışma yetersizliği,

· Eğitim reformlarının uzun soluklu bir gelişmeyi gerektirmesine karşın eğitimde kurumsal, kesintisiz, sürdürülebilir ARGE ve ARGE’ye dayalı reform çalışmalarının yetersizliği,

· Eğitim mevzuatı, öğretim programları, öğretmen eğitimi ve öğretim materyallerinin eleştirel düşünme, öğrenmeyi öğrenme, yaratıcı düşünme, yansıtıcı düşünme gibi öğrenci merkezli yaklaşımın amaçladığı tutum ve becerileri desteklememesi.

Kaynak: Çiğdem Kavak’ın 11-13 Şubat 2009 tarihleri arasında düzenlenen Akademik Bilişim Konferansında sunduğu “Bilgi Ekonomisinde İnovasyon Kavramı ve Temel Göstergeleri” konulu sunumdan derlenmiştir.

Share

Bunları da Beğenebilirsiniz...