AB ülkelerinin de aralarında bulunduğu 107 ülkeyle birlikte Türkiye’nin de 2000 yılında imzaladığı Cartagena Biyogüvenlik Protokolü’nün gereğini yerine getirmek amacıyla ve TÜBA ile TÜBİTAK’ın oluşturduğu “Biyoteknoloji/Gen Mühendisliği Çalışmalarında Düzenleyici Kuralların Belirlenmesi konulu çalışma grubunun önerisiyle kurulan Ulusal Biyogüvenlik Komitesi, halen ulusal biyogüvenlik mevzuatlarının AB mevzuatları ile uyumlulaştırılarak yürürlüğe girmesi yolunda Acil Eylem Planı hazırlık çalışmalarını sürdürmektedir (Çolak, 2008; Yanaz, 2008). Protokol insan sağlığına ilişkin riskleri de dikkate alarak biyoçeşitliliğin sürdürülebilir kullanımı ve korunmasına etkisi olabilecek tüm GDO’ların sınıraşan hareket, transit, ele alınış ve kullanımını kapsamaktadır.
GDO konusu ülkemizde son günlerde sıkça gündeme gelmekte ve Türkiye’de özel koşullarda laboratuar donanımı ve uzman personel istihdamı gerektiren GDO’lu ürünlerin tespiti 2002 yılından itibaren uluslararası akreditasyon belgesine de sahip TÜBİTAK MAM (Marmara Araştırma Merkezi)’da yapılabilmektedir (Anonim, 2008).
Kaynak: Tecer Atsan, Tuğba Erem Kaya, “Genetiği Değiştirilmiş Organizmaların (GDO) Tarım ve İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri”, U. Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, Cilt 22, Sayı 2, 1-6, 2008.
