Türkiye’deki tavuk eti ve yumurta üretiminde, sektörün karşı karşıya kaldığı sorunlar, hemen hemen aynı. Buna göre, her iki üretimde de karşılaşılan sorunlar aşağıdaki gibi sıralanabilir:
Tüketimin yetersizliği: Türkiye’de tavuk eti ve yumurta tüketimi, Avrupa ülkelerinden oldukça düşük. Gelişmiş ülkelerde kişi başına tavuk eti tüketimi 15 ile 27 kilograma kadar çıkarken, Türkiye’de bu rakam yalnızca 14 kilogram.
Yumurtada da durum çok farklı değil. Türkiye’de kişi başı yumurta tüketimi, 120 adet iken, Avrupa ülkelerinde bu rakam 200 ile 250 adet arasında değişiyor.
Üretim maliyetlerinin yüksekliği: Etlik piliç ve yumurta üretiminde karşılaşılan en büyük sorunlardan biri de, ürün maliyetlerinin yüksekliği. Sektörün üretim maliyetlerinin yüzde 70’ini yem bedeli oluşturuyor. Yemlerinin ana hammaddeleri olan, mısır, soya küspesi, balık unu ve vitamin premikslerinin de büyük oranda ithalat yoluyla temin ediliyor olması, üreticiler için maliyeti artıran bir unsur oluşturuyor.
Hijyen yönünden korunma sağlanması: Birinci derecede korunma gerektiren, büyük yatırımlarla kurulan, grant parent veya parent stok ile kuluçka işletmelerinin çevrelerinde belli bir tampon bölge oluşturulması ve bu bölgeye hijyenik hassasiyet derecesi düşük, kesimhaneler, broiler ve yumurta üretim kümesleri kurulmasına izin verilmemesi gerekiyor.
Damızlık üretimi: Tavukçuluk sektöründeki tüm gelişmelere karşın, damızlık konusundaki dışa bağımlılık halen devam ediyor.
Yeni üretim tesisleri kurulmasının kontrol altına alınması: Türkiye’deki tavukçuluk tesisleri, iç pazar talebinin ihtiyacının üzerinde üretim yapabilecek, kısmen de ihraç edilecek bir kapasiteye sahip. İhraç imkanları kısıtlandığı durumlarda, iç Pazar, üretilen ürünü tüketemediğinden, bu durum krize yol açabiliyor.
