Global bir işgücü yapısının oluşumunda etken olan konuların başında gelen şirket satın almaları ve ortak girişimler, uluslararası insan kaynakları yönetimi konusunun ortaya çıkmasında önemli pay sahibidir. Uluslararası işletme faaliyetlerinin popüler bir alanı, deniz aşırı bir işletmeye sahip olmak ve kontrol altında tutmak için, iki veya daha fazla ortak arasında bir anlaşma ile yapılan uluslararası ortak girişimlerdir. Örneğin, General Motors ve Toyota A.B.D.’de ortaklaşa araç üretmektedir, Ford ve Volkswagen Güney Amerika’da benzer bir düzenleme yapmıştır, Motorola ve Toshiba, şimdi yüksek tanımlı televizyon setleri
için bilgisayar cipleri geliştirmekte ve Nissan ve Hitachi, faks makineleri, televizyon setleri, video kasetler ve gemicilik sistemleri geliştirecek, üretecek ve satacak bir “mobil ofis” meydana getirmek için birlik oluşturmuşlardır. A.B.D.’deki yedi bölgesel telefon şirketi gibi diğer işletmeler de, yerel piyasaların yeterli büyüme fırsatları sağlamadığı düşüncesiyle, deniz aşırı piyasalarda ortak girişimlere dönüşme yoluna gitmeye başlamışlardır. (Rugman ve Hodgetts,2000:5) Bu türden girişimlerin ister istemez farklı ülkelerden çalışanları istihdam etmesi, farklı çalışan grupları ile ilgili düzenlemelerin yerel insan kaynakları uygulamaları ile yapılmasını pek de mümkün kılmamaktadır.
Kaynak: Berrin Filizöz, “İnsan Kaynakları Yönetiminde Uluslararası Yaklaşım Gerekliliği”, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 4, Sayı 1, 2003.
