Yerkabuğu, birbirini tamamlayan dev parçalardan oluşan büyük bir yap-bozu andırır. Levha adını alan bu parçalar tıpkı suyun üzerinde yüzen tahta parçaları gibidir. Mantonun yoğunluğu 3,5 ile 6 gr/cm3, yerkabuğunun yoğunluğu ise 3-3,5 gr/cm3′ ü geçmez. Bu nedenle daha az yoğun olan yerkabuğu, manto üzerinde yüzer.
Yer; çekirdek, manto ve yüzeydeki kabuktan oluşur. Her katmanın kendine has bir kimyasal bileşimi ve fiziksel özelliği vardır. Soğumuş ince kabuktan yerin merkezine doğru inildikçe sıcaklık artar. Kabuk, bir yap-boz gibi birbirine tutturulmuş levhalardan oluşur. Bu levhaların kenarları boyunca volkanik faaliyetin ve depremlerin yoğunlaştığı fay hatları yer alır. Kıtalar bu levhalar üzerindedir ve levhalar hareket ettikçe onlar da hareket ederler. Günlük yaşantımızı çok yakından etkilemeyen bu hareketler, milyonlarca yıllık uzun bir dönemde çok ciddi değişimler oluşturmuştur. Kıtalar bugünkü konumlarını bu hareketlerle almışlardır.
Kaynak: Milli Eğitim Web Sitesinde Yer Alan “Mesleki Açık Öğretim Lisesi “Coğrafya 1″ (Hazırlayan: Derviş Ünlü)” Ders Notlarından Derlenmiştir (Ziyaret Tarihi: 03/02/2010).
