• Karşılıklı gülümseyerek ve mümkün olduğunca göz göze gelerek, neşeli bir atmosfer yaratmaya çalışabilir,
• Bebeğin el ve ayak parmaklarıyla oynayarak, vücudundaki organlara dokunarak ismini söyleyebilir,
• Aynada kendini ve anne-babayı görmesini sağlayıp, çevrede gördüklerinin ismini söyleyerek bebeğin bakmasını sağlayabilir,
• Anne, baba çocuğun farklı şekiller, renkler görmesini ve sesler duymasını sağlayıp, eşyalara dokunmasına fırsat verip, anlayabilmesi için zaman bırakıp ve daha sonrada tanıyabilmesi için ne olduğunu tekrarlayabilir,
• Bebeğin elinde tutması için, mandal, plastik bardak, kaşık, çıngırak gibi değişik şekillerde eşya ve oyuncaklar vererek, ellerini bol bol kullanmasını sağlayabilir,
• Yumuşak ses tonuyla konuşup, nazik hareketlerle yaklaşıp, şarkılar söyleyebilir,
• Çocukla birlikte resimlere, kitaplara bakıp, kitap okuyup, müzik dinletip, el çırptırırsa çocuk için en iyi oyun ortamını oluşturmuş olur. Oyun oynarken geçen zamanın mutlu, neşeli ve öğretici olmasına yardımcı olur.
Oyun düşünceler, duygular ve ilişkiler içinde, beceri ve kontrol kazanmanın önemli yoludur. Oyuncak ise çocuğun beş duyusu ve duygularını uyaran, değerlendirme ve uygulama yetilerini geliştiren, hayal gücünü zenginleştiren, bedensel ve sosyal gelişimini hızlandıran oyun aracıdır.
Çocuğun yaş, ilgi ve gereksinmelerine göre oyun ve oyuncak tercihleri de değişmektedir.
Kaynak: Hazırlayan: Gülşahi BERKEM, “Oyun ve Oyuncaklar”, Bursa Sağlık Müdürlüğü Web Sitesi, Ziyaret Tarihi: 25/03/2010
