İnsanın hem fiziki hem de ruhi bir yapısı vardır. Fiziksel olarak bir takım ihtiyaçlara sahiptir. Bu ihtiyaçları karşılanmazsa bedenen ve sağlığının bozulması kaçınılmazdır. Yine ruhun ihtiyaçları da karşılanmadığı taktirde insanda bir takım huzursuzluklar oluşur.
İnsan, dünyaya niçin geldiği, yaratılmasındaki amacın ne olduğu, ölüm sonrası durumunun ne olacağı gibi konuları merak etmektedir. Bu tür sorulara müspet ilimler cevap verememektedir. Bu arayışların cevapsız kalması insanı olumsuz yönde etkilemektedir. İnsanın bu tür sorularına din vahiyle cevap verir. Yaratılışının amacını bilme, ölümle hayatın sona ermediğine inanma, insana ruhi açıdan büyük bir rahatlama sağlar. İnsanı ölümle yok olup gitme korkusundan ahiret inancı ve ebedi mutluluk müjdesiyle din kurtarır. Dünyanın sağladığı geçici heves ve arzular ruhu tatmin etmez. İnsan ruhu, ancak dinin manevi hazlarıyla doyuma ulaşır.
Din insana gerçek özgürlük ve bağımsızlığın zevkini yaşatır. İnsanın yüce Yaratıcıya kalpten bağlanması, onu diğer yaratıkların önünde eğilmekten kurtarır.
Din insanı manevi yönden kucaklar ve ona yön verir. Din her türlü kötülüğün karşısındadır ve ona düşmandır.
Din, toplumda düzeni sağlayan önemli etkenlerden biridir. Manevi duyguları zayıflamış toplumlarda, suç işleme oranı yüksektir. Oysa toplumsal hayatın huzur ve refahı için karşılıklı güven ve sevgi esastır. Bunların olmadığı toplumlarda sosyal hayat yaşanılamaz bir hal alır. Din burada devreye girerek fertleri kutsal duygu ve alışkanlıklarda birleştirir. Din hem Milli vicdanı oluşturan bir etken, hem de toplumun yükselmesi ve gelişmesini sağlayan bir müessesedir.
Dinsizliğin sosyal sonuçlarını düşünmek, insanı dinin gerekliliğini kabule zorlar. Dinsizlik ahlak ve adalet anlayışının yok olmasına sebep olur. Çünkü din olmadığı zaman her türlü kötülük yayılır ve toplumda çöküntü başlar.
Kaynak: Milli Eğitim Web Sitesinde Yer Alan “Mesleki Açık Öğretim Lisesi Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi” Ders Notlarından Derlenmiştir (Ziyaret Tarihi: 01/02/2010).
