Bu senaryoda, hidrojen, enerji ihtiyaçlarının büyük bir bölümünü sağlayabilir. Hidrojen için birincil kaynak, oldukça düşük maliyetleri ve mevcut altyapının var olması dolayısıyla, fosil veya biyolojik yakıtlardır. Hidrojenin bölgeler içerisindeki depolanması ve dağıtılması arasında, belli bir bütünlük ortaya çıkacak ve ülke çapında hidrojen ağları gelişecektir. Bu sayede, insanlar ülkenin bir yanından diğer yanına, hidrojen yakıtlı araba ile gidebileceklerdir (Waegel vd., 2006: 294). Ancak, bu senaryoya göre, ulusal enerji sistemi fosil yakıt temelli olmaya devam edecektir. Hidrojen enerjisini savunanların birçoğu, hidrojen ekonomisine geçiş için en güvenilir yolun, yakın dönemde önemli yakıt değişiklikleri olmadan, mevcut sistemi harekete geçirmek olduğuna inanmaktadır. Bu sistemdeki enerjinin büyük bölümü, mevcut enerji ekonomisine etkili bir şekilde bir aşama veya bir seçenek eklemek suretiyle, karbon-ağır kaynaklardan gelecektir. Kısmi bir iyileşme görülse de, fosil yakıtlarla ilgili çevre ve kaynak sorunları sürecektir. Özellikle hidrojen büyük ölçüde yerel doğal gazdan sağlanırsa, ulusal enerji güvenliğinde ılımlı ilerlemelerin ve düşük karbon salınımların olması beklenebilir (Waegel vd., 2006: 294).
Kaynak: Araş. Gör. Özgür Aslan’ın İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi’nde (Yıl:6 Sayı:11 Bahar 2007/2 s.283-298) yayımlanan “Hidrojen Ekonomisine Doğru” konulu makalesinden derlenmiştir.
