İnsanda mevcut olan beden ve ruh özelliklerine göre, yaratıldıkları özlere ihtiyaç duyar. Bedenimiz; suya ve toprakta yetişen, bitki, meyve gibi şeylere ve yine topraktan yaratılmış canlılara ihtiyaç duyar. Ruhumuz ise Allah’a inanmaya, ona itaat etmeye ve sığınmaya ihtiyaç duyar. İşte akıl sahibi her insanın doğasında, ruhundan kaynaklanan bir inanma isteğinin oluşması bundandır. Akıllı her insanın doğasında var olan Allah’ı birleme O’na iman ve itaat etme isteği fıtratından (yaratılışından) gelir. Bütün insanlar bu özelliklerle doğarlar. Ancak ailenin taşıdığı inanç ve çevre faktörü çocuğun inancını belirlemede etkin bir rol oynamaktadır. Dünyaya gelişte beyaz bir kağıdı andıran insan ruhuna aile ve çevre etki ederek ya fıtratına uygun dine ya da yanlış bir inanışa yönlendirir. Hz. Muhammed (s.a.v.), bu gerçeği şöyle dile getirmiştir. “Her çocuk İslam fıtratı (tevhit inancı) üzerine doğar. Sonra onu anne ve babası ya Yahudi, ya Hıristiyan yada Mecusi yapar” (Buhari, s 80-93).
Allah insanları tevhit inancına yönlendirmek için Hz. Adem (a.s.)’den Hz. Muhammed (s.a.v.)’e kadar birçok peygamber göndermiştir. Peygamberlerin görevi de zaten insanları fıtratlarındaki dine, yani tevhit inancına yönlendirmektir.
Kaynak: Milli Eğitim Web Sitesinde Yer Alan “Mesleki Açık Öğretim Lisesi Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi” Ders Notlarından Derlenmiştir (Ziyaret Tarihi: 01/02/2010).
