Rampalar aracılığı ile park yüzeyleri (katlar) arasındaki yükseklik farkları aşılarak geçiş yapılmaktadır.
Düz rampalar yarım kat şeklinde konumlandırılmış park yüzeylerinde kullanılır ve %12, azami %15 eğim ile inşa edilir. Tam kat yüksekliğine sahip düz rampalarda eğim %10, azami %12 olmaktadır.
Döner rampalar ile park katlarına çabuk bir ulaşım sağlanmaktadır. Bu rampalar park etme bölgelerinde yer almazlar. Eğim %12’ye kadar olabilir.
Park rampaları hem rampa hem de park yüzeyleri olarak değerlendirilir ve sürüş yolunun her iki tarafında da park etmek mümkündür. Her bir katın düzenlenmesi ile meydana gelen bu park rampaları %6’ya kadar bir eğime sahip olabilir ve otoparkın toplam uzunluğu boyunca tüm kat yüksekliği kat edilmiş olur.
Tüm rampalarda kusursuz bir su tahliyesi için enine bir eğime ihtiyaç vardır. Bu eğim en az %1 olmalıdır. Karar verilmesi gereken konu yanlarda yürüme yolu veya çarpma demiri konulup konulmayacağı ve açık rampalarda kış mevsiminde meydana gelebilecek olan don olaylarına karşı ısıtma yapılıp yapılmayacağı meselesidir.
Rampaların betonlama işlemi park yüzeylerindeki kullanılan aynı beton karışımı ile yapılabilir. Eğimi %6’dan fazla olan rampalarda özel önlemlerin alınması gerekmektedir: Betonun kıvamı ve kullanılacak olan cihaz bu eğime göre ayarlanmalıdır. Başlangıç kıvamı sert (yayılma ölçüsü a ~ 30 cm) ve kısa sürede akışkan maddeler ile düzeltme yapılabilen betonların kullanımı rağbet görmüştür. Büyük plaka kalınlığına sahip çok dik rampa bölgelerinde gerektiğinde ilave kalıplar yapmak zaruri olacaktır.
Beton üst yüzeyi dik, ön gerilime sahip rampaların olduğu bölgede iyi bir tutunma etkisine sahip sert madde tabakasına sahip olabilir. Kaymayı engellemek için sürüş yönüne göre enine konumlandırılmış, sert bir çelik fırça ile çizilmiş pürüzlü bir yüzey kullanışlı olarak değerlendirilmektedir.
Beton üst yüzeyi eğer ard arda bir çalışma süreci planlanmamışsa, sert madde kaplaması için ışıma veya benzer etkili önlemler ile önceden hazırlanmalıdır. Pürüzlü, temiz ve gevşek parçalar ya da sertleşmiş çimento harcından arındırılmış olmalıdır.
Yaya yolları veya çarpma demirleri mümkün oldukça aynı çalışma aşamasında beton plakasına yerleştirilmeli ya da bir sonraki gün beton plakasına betonlanmalıdır. Her hepsi bir aynı işlemde betonlanacaksa, dış kalıba bağlanabilen bir yan kalıp yapılmalı ve yukarı kalkmaması için yapının kendisine bağlanmamalıdır. Daha sonra betonlanacaksa ilk beton atılan bölüm ile kusursuz bir bağlantı yapılmasına dikkat edilmelidir. Bunun için bu bölgedeki sertleşmiş beton önceden çimento hamuru ile (su / çimento = 0,40) işleme tabi tutulabilir. Çimento hamuru mevcut betonun üst yüzeyine bolca sürülmeli ve hemen akabinde yürüme yolu veya çarpma demiri betonu atılarak sıkıştırılmalıdır.
Kaynak: Bayer, Edwin., Tercüme: Ahmet Savaş,”Parkhauser aber richtig – Ein Leitfaden für Bauherren, Architekten und Ingenieure” (Otoparkları Doğru Tasarlamak – İnşaat Şirketleri, Mimarlar Ve Mühendisler İçin Bir Kılavuz), Bau+Technik GmbH, ISBN 3-7640-0467-3, 2006.
