Bakım raporunda belirtilen öneriler doğrultusunda sosyal bakım elemanları tarafından bakıma muhtaç kişiye sistemli, planlı ve organizeli bir biçimde sunulan hemşirelik (temel bakım-hasta bakıcılığı), psiko-sosyal (manevi) destek ve ev idaresine yönelik hizmetlerdir (Bakım Yönetmeliği Tasarısı kapsamında bir tanım önerisi). Günlük hayatta fiili uygulama ve teorik-bilimsel araştırmalar açısından bakıma muhtaç kişilerin bakımını, sosyal temeller üzerine bina eden tıbbi, psikolojik ve manevi bakım hizmetlerinin bütünüdür. Değişik sebeplerden dolayı bakıma muhtaç hale gelmiş kişilere, bakıma muhtaç kişinin bulunduğu mekana göre kurumsal ve(ya) eve yönelik olarak sistemli, planlı, programlı ve organizeli bir biçimde uzman bakıcılar tarafından yürütülen sosyal hizmet odaklı bakım hizmetleridir.
Sosyal Belediyecilik (Yerel Sosyal Politika): Yerel (mahalli) düzeyde, yöre sakinlerinin beceri ve kaynaklarından yararlanılarak, sosyal hayatın ve gücünün, yerel ekonomik ve sosyal gelişmeyle desteklenmesini öngören sosyal politikalardır. Mahalli idareye sosyal alanlarda planlama, düzenleme ve uygulama fonksiyonu yükleyen bir yaklaşımdır. Yerel kamu harcamalarını sosyal konut, istihdam, yoksulluğun giderilmesi, sağlık, eğitim ve çevrenin korunması alanlarını kapsayacak şekilde hazırlanan sosyal programlardır. Sosyal Belediyeciliğin İşlevleri: 1.) Sosyalleştirme (Rehabilitasyon Hizmetleri). 2.) Sosyal Kontrol ve müdahale. 3.) Sosyal Danışmanlık ve Rehberlik. 4.) Sosyal Yardım. 5.) Sosyal Hizmetler. 6.) Kültür Hizmetleri. Sosyal Belediyeciliğin Geliştirilmesine Yönelik Ön Şartlar: 1.) Yerinden yönetim. (Mahalli idarelerin merkezi yönetim karşısındaki yetki ve özerkliğinin genişletilmesi) 2.) Yetkilerin, merkez ile taşra arasında paylaştırılması. 3.) Yerel yönetimlerin yetki ve mali imkanlarının artırılması.
Kaynak: Prof. Dr. Ali Seyyar’ın katkılarıyla hazırlanmış ve Sosyalsiyaset Web Sitesinde yayımlanan “Özürlülük Terimleri Sözlüğü”nden derlenmiştir (Ziyaret Tarihi: 05/05/2010).
