Achondroplasia: Ekstremitelerin kısalığı sonucu cücelik.
Arthralgia: Eklem ağrısı.
Calcaneus: Topuk kemiği.
Calivaria: Kafa tavanı.
Carpus: El bileği kemiklerinin genel adı.
Cavitas medullaris: Kemiklerin ortasında bulunan boşluk. İlik boşluğu anlamına gelir. İçinde sarı ya da kırmızı kemik iliği bulunur. Kısaca medulla olarak da söylenir.
Cavitas nasi: Burun boşluğu.
Cavitas oris: Ağız boşluğu.
Cervical strain: Boyunda zorlanma sonucu oluşan incinme.
Cervical vertebra: Boyun omuru. C olarak kısaltılır.
Chondroma: Kemiğin, kıkırdak hücrelerinden oluşan iyicil tümörü.
Claudication: Topallık, topallama.
Clavicula: Köprücük kemiği.
Colomna vertebralis: Omurga.
Congenital torticollis: Sternokleidomastoid kasında doğum travmasına bağlı olarak hematom, sonra da fibrozis oluşumunun sorumlu olduğu olgu. Büyüme evresinde kas kısa kalır, baş bir tarafa doğru yatar ve yüzde asimetri ortaya çıkar.
Contracture: Kasın devamlı kasılma halinde olması.
Costa: Kaburga.
Coxa: Kalça.
Crepitation: Kırık kemiğin uçlarının birbirine sürtünmesinden çıkan ses.
Crus: Bacak.
Dactylus: Parmak.
Digitus: Parmak.
Discus intercalatus: İnterkalt diskus. Kalp kası hücreleri arasındaki bağlantı yerleridir.
Dislocation: Çıkık. Ekleme katılan kemiklerdeki eklem yüzlerinin konumlarının değişmesi.
Distortion: Eklem kapsülü yırtılması.
Doğuştan kalça çıkığı: Femur başının asetabulum dışına doğumsal olarak çıkmış olması olgusu.
Endosteum: Kemik içindeki boşluklarda yüzeyi örten bağ dokudan zardır. Kemiğe sıkıca yapışmıştır. Kemik iliği ile komşudur.
Facies articularis: Uzun kemiklerde, iki uçta, kemiğin ekleme katılan yüzüdür.
Fascia: Kaslar arasında, kasları birbirinden ayıran ince saydam zara faysa denir. Sıkı bağ dokudan yapılmıştır.
Femur: Uyluk kemiği.
Fibramuscularis: Kas teli, kas hücresi.
Fibula: İki bacak kemiğinden arka dış yanda, ince olanı. Kamış kemik.
Fonticulus: Bıngıldak. Fontanella.
Foramen nutriens: Kemiklerin yüzeyinde görülen ince delikler. Beslenme deliği anlamındadır. Damar ve sinirler bu deliklerden içeriye girer.
Fracture: Kırık. Bir kemiğin kırılarak bütünlüğünün bozulması olgusu.
Gout hastalığı: Kanda ürik asit düzeyinin yükselmesi, sodyum biurat kristallerinin bağ dokularda ve özellikle küçük eklemlerin, en çok ayak başparmağının metatatso-falangeal eklem çevresinde birikmesi olgusu.
Hemartrosis: Eklem boşluğuna kanama, eklem boşluğunda kan toplanması.
Hematoma: Damarlarda görülen lezyonlar sonucu bir bölgede kan birikmesi.
Humerus: Kol kemiği.
Infective arthritis: Eklemlerde görülen enfeksiyon. Eklem iltihabı.
Juvenile kyphosis: Genç ve adolesan yaşlarda görülen vücut duruş bozukluğu.
Kas atrofisi: Kas kitlesinin küçülmesi.
Kyphosis: Arkaya doğru kamburluk.
Lordosis: Öne doğru kamburluk.
Lumbago: Sırt ağrısı.
Lumbal vertebra: Bel omuru. L olarak kısaltılır.
Lumber disk lezyonu: Bel bölgesi omurları arasındaki disklerde görülen lezyon.
Medulla ossium flava: Sarı kemik iliği. Medulla boşluğunda yağ doku bakımından zengin kemik iliği. Erişkin kemiklerinde görülür.
Medulla ossium rubra: Kırmızı kemik iliği. Medullada ve spongiyos boşluklarda bulunan kemik iliği.
Metacarpus: El tarağı kemikleri.
Metatarsalgia: Ayak tarağında hissedilen ağrı.
Metatarsus: Ayak tarağı kemikleri.
Musculus: Kas. Anatomide kas sözcüğü çok geçer. Daha çok kısaltılmış şekliyle yazılır. Kısaltması “M, m”dir. Çoğulu “musculi” şeklinde yazılır ve kısaltması “Mm, mm”dir.
Myalgia: Kas ağrısı.
Myocytus: Kas hücresi.
Myofibrilla: Kas hücresi sarkoplazması içinde uzanan ince iplikçikler. 1-3 mikron kalınlığında olan bu miyofibriller kasılma işlevini yaparlar.
Orbita: Gözlerin bulunduğu boşluk.
Os breve: Kısa kemik. El bileği ve ayak bileği kemikleri.
Os frontale: Kafanın önünde, göz boşluklarının olduğu kemik. İçinde iki sinus frontalis bulunur. Alın kemiği.
Os irregulare: Düzensiz kemik. Belli bir şekli olmayan kemik. Sakrum, koksa ve mandibula bu gruba girer.
Os longum: Uzun kemik. Femur, humerus vb.
Os mandibula: Alt çene kemiği. Temporal kemikle çene eklemini yapar. Başın hareketli olan tek eklemidir.
Os nasale: Üst çene kemiği. İki tanedir. Ortasında sinüs maksillarus bulunur. Alt kenarında üst dişler dizilidir.
Os occipitale: Kafanın en arkasında bulunan ve birinci vertebra ile eklem yapan kemik. Art kafa kemiği.
Os planum: Yassı kemik. Kafada bulunan yassı kemikler.
Os sphenoidale: Kafanın orta-taban bölümünde bulunur. Cisim kısmının içinde sinüs stenoidalis denilen paranazal boşluk vardır. Hipofiz bezi bu kemiğin çukurluğuna yerleşmiştir. Temel ya da taban kemik.
Os temporale: Kafanın yan-alt kısmında bulunur. Kulak deliği buradadır. Şakak kemiği.
Osteitis: Kemiklerde görülen enfeksiyon. Kemik iltihabı.
Osteoarthritis: Eklemi oluşturan kemik yüzlerinde ve eklem kıkırdağında dejeneratif değişikliklerle belirgin eklemde ağrı, hareket azalması ve şekil bozukluğuna sebep olan eklem hastalığı.
Osteoblastocytus: Kemik yapan hücrelerdir. Kemik yapımı sırasında ortaya çıkar.
Osteoclastocytus: Kemik yiyen hücre. Kemik onarımı sırasında ortaya çıkarlar. Çok çekirdekli büyük hücrelerdir.
Osteocytus: Kemik hücresidir. Kemik içindeki lakuna denen boşluklarda yerleşiktir.
Osteogenic sarcoma: Kemik hücrelerinden köken alan kötücül kemik tümörü. En yaygın görülenidir.
Osteoma: Kemik doku tümörü.
Osteomalacia: Kalsifikasyon yetersizliğine bağlı kemiklerin yumuşaması.
Osteomyelitis: Kemik iliği iltihabı.
Osteoporosis: Kemik dokusunda atrofi gelişmesi ile belirgin durum.
Osteosclerosis: Yerel kemik kalınlaşması.
Paranazal sinüsler: Maksilla, etmoid, sfenoid ve frontal kemiklerin içindeki boşluklar. İçlerinde hava bulunur. Duvarlarını döşeyen bağ dokusunun iltihabına sinüzit denir.
Parietale: Kafanın iki yan duvarını yapar. İki kemiktir. Yan kafa kemiği.
Patella: Diz kapağı kemiği.
Pelvis: İki kaça kemiği ile sakrumun ortasında oluşan vücut boşluğu.
Periarthritis: Eklem çevresindeki dokuların iltihabı.
Periosteum: Kemiklerin dış yüzlerini sıkıca saran ve sıkı bağ dokudan yapılmış zardır. Kemiği korur ve kemik kırıklarında onarımı sağlar.
Pes cavus: Çukur ayak.
Pes ekino varus deformitesi: Çarpık ayak.
Pes Planus: Doğumsal kökenli düz tabanlık.
Pes valgus: Dışa bükük ayak.
Pes, pedis: Ayak.
Phalanx: Parmak kemiği.
Podos: Ayak.
Rachis: Omurga.
Radius: Ön kolda döner kemik.
Sacral vertebra: Sağrı omuru. S olarak kısaltılır.
Sarcoplasma: Kas hücresi sitoplazması.
Scoliosis: Omurganın yanlara doğru çarpıklığı.
Siyatalji: N. İschiadicus’un (siyatik sinir) inverve ettiği alanda duyulan ağrı. Bacağa yayılan ağrı.
Spacula: Kürek kemiği.
Spondylitis: Omurların iltihabı.
Spondylosis: İnvertebral disklerde görülen bozukluklar.
Sternum: Göğüs kemiği.
Subluxation: Eklem yüzlerinin birbirinden kısmen uzaklaşması. Tam olmayan çıkık.
Substantia copmacta: “Sıkı” olarak adlandırılan kemik yapısıdır. Bu kemik sıkı bir yapı gösterir. İçerisinde boşluk ya da kovuk yoktur. Kemiğin beslenmesini sağlayan kanalcıklar içerir. Dıştan peryosteumla içten endosteumla sarılıdır. Sıkı kemik uzun kemiklerin gövdelerinde görülür.
Substantia spongiosa: Spongyos kemik. Kemiğin içinde süngerlerde görüldüğü gibi küçük ya da büyük boşluklar bulunur. Spongyos kemik (süngersi kemik) denmesinin nedeni budur. Bu tür kemik yapısı uzun kemiklerin uçları ile, kısa ve küçük kemiklerde görülürler. Bu kemiklerin dış yüzleri kompakt (sıkı) kemik yapısıyla örtülüdür. Bunun da dışında peryosteum bulunur.
Tarsus: Aşık kemiği.
Thoracal vertebra: Göğüs omuru. T olarak kısaltılır.
Tibia: İki bacak kemiğinden kalın olanı. Kaval kemiği.
Ulna: Ön kolda dirsek kemiği.
Kaynak: Tıbbi Terminoloji (Tedavi Hizmetleri), MEGEP (Mesleki Eğitim Ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi), ANKARA, 2008.
