İntegratif tıp (ET) batıda tamamlayıcı tıbbın birçok komponentinin ortaya çıkması ile yakın zamanda kullanılmaya başlayan bir deyimdir. NCCAM tarafından tanımlandığı şekli ile ET temel medikal tedavilerle etkinlik ve güvenliliği konusunda yüksek kalitede bilimsel kanıtların bulunduğu CAM tedavilerine kombine eder. Onkoloji bağlamında, ET tamamlayıcı tedavilerin (ör: akupunktur, meditasyon, müzik tedavisi) cerrahi, kemoterapi ve radyasyon gibi konvansiyonel tedavilerle bütünleştirilmesi üzerinde durur. CAM başlangıçta hastalar tarafından başlatılırdı ve daha öncede bahsedildiği gibi, hastaların bunlara çok ilgi duyması ve yüksek oranda kullanmasına rağmen hastalar ve hekimler arasında bu konuda bir iletişim eksikliği vardır. Bu tedavilerin hasta hekim diyalogunun bir parçası olması gerekir çünkü bu tedaviler tedavi kararını, medikal konuları ve hastanın genel iyilik halini pozitif veya negatif olarak etkilerler. İntegrasyon hastaların, onların klinisyenlerinin ve de CAM sağlayıcılarının birlikte yakın şekilde çalışması anlamına da gelmektedir. Çoğu zaman, hastanın tedavisinin primer koordinatörü ve yürütücüsü olan onkoloğun hastanın aldığı bütün tedavilerden haberdar olması gerekir. Hastanın iyilik haline ve yaşantısını düzeltmek için tamamlayıcı tedaviler konvansiyonel tedavilerle etkili şekilde kombine edildiğinde, primer tedavi hekimi hastanın total gereksinimini karşılamaya yardım eder. Genel tedavi planının içine başka tedavilerin gömülmesi tamamlayıcı tedavilerin kanıt tabanlı tedavi seçenekleri olarak tanınması ile olur, bunların tatminkar risk-yarar oranına sahip olması ve güvenlilik ile etkinlik konusunda yeterli olması kaydıyla. Hekimlerin hastalara integratif tedavilerin destekleyici ve önleyici tedavi sağladığını ve kür amacıyla alınmaması veya etkili tedavilerin olduğu durumlarda konvansiyonel tedavilere bir alternatif olarak görünmemesi gerektiğini anlatmalıdır. Bir hastanın ifade ettiği gibi, “İntegratif Tıp hastalar ve onların hekimleri arasında köprüler inşa etmek gibidir”. Terapötik ve empatik doktor-hasta ilişkisi içerisinde konvansiyonel tedavilerle birlikte tamamlayıcı tedavilerinin kullanımı hastanın bir bütün olarak tedavi edilmesine yardım eder.
İster bir hastanede, ister ambulatuar şartlarda veya isterse bir grup uygulamasında ET merkezlerinin kurulmasında, politika ve prosedürlerin oturtulup izlenmesi gerekir. Başarılı bir ET programının oturtulması ve sürdürülmesi için, CAM uygulayıcılarına güvenin sağlanması, hangi tamamlayıcı tedavinin önerileceğinin seçimi, ne zaman tamamlayıcı tedavilerin önerileceğine karar verilmesi ve bir advers olay geliştiğinde kimin sorumlu olacağının belirlenmesi gibi konularla ilgili sorular çözülmesi gereken konular arasındadır. Çoğu tamamlayıcı tedavi hizmeti sigorta kapsamında olmadığı ve hizmet bazında ödeme gerektirdiği için, hastanın geliri ile ilgili ayrıma tabi tutmadan hizmetleri sağlarken nasıl mali olarak uygun bir ET programı yaratılabilir? Bunlar onkoloji ortamında çözülmesi gereken etik ve yasal sorundan sadece bir kaçıdır.
Kaynak: Prof. Dr. Erkan Topuz (İstanbul Üniversitesi, Onkoloji Enstitüsü), “Tamamlayıcı ve Alternatif Tıp: Onkoloji Tedavisindeki Güncel Durum”
